28 Nëntori, dita më e shenjtë e kombit shqiptar, edhe këtë vit u festua me krenari në çdo trevë ku rreh zemra shqiptare. Sikurse në Shqipëri, Kosovë e në trojet tjera, edhe në Republikën e Maqedonisë së Veriut kjo ditë u shndërrua në një manifestim madhështor të identitetit dhe unitetit kombëtar.
Nga Shkupi në Tetovë e Gostivar, nga Velesi në Strugë, Dibër e Kërçovë – kudo u ndje një atmosferë e veçantë, e mbushur me simbolikë dhe emocion.
Në qendër të çdo manifestimi qëndroi krenaria.
Krenaria për flamurin, për gjuhën, për historinë dhe për gjakun e derdhur për liri. Qytetarë të të gjitha moshave, të mbledhur në sheshe e rrugë, reflektonin një energji të papërshkrueshme: një ndjenjë që nuk mund të artikulohet thjesht me fjalë, por që lexohet qartë në sytë e çdo shqiptari.
Manifestimet e këtij 28 Nëntori nxorën në pah edhe një të vërtetë të fuqishme:
Asnjë individ, asnjë pushtet dhe asnjë forcë, qoftë politike, fetare apo ideologjike, nuk e krijon dhe nuk e shkatërron kombin.
Kombi është vetë populli. Kombi janë shqiptarët – ata që i ruajnë traditat, që mbajnë të gjallë gjuhën, që valëvisin flamurin me nder dhe që janë gati të flijojnë gjithçka për të.
Historia jonë ka dëshmuar se shqiptarët nuk janë thjesht një popull që jeton në tokën e tij, por një popull që e mbron atë me jetë.
Shqiptarët janë gati të vdesin për flamur, për tokë, për emër dhe mbi të gjitha – për liri.
Kjo ndjenjë e lirisë, kjo etje e përjetshme për të qenë të lirë dhe krenarë, është ajo që na bashkon edhe sot.
Në këtë ditë, u pa qartë edhe dashuria e madhe që çdo shqiptar mban në zemër për kombin. Një dashuri që nuk shuhet nga distanca, nga sfidat politike, as nga dallimet ideologjike. Një dashuri që na mban të fortë dhe të bashkuar në kohët më të vështira.
28 Nëntori nuk është vetëm festë. Është kujtesë. Është identitet. Është betim.
Është dita që na kujton se kush jemi, nga vijmë dhe pse duhet të qëndrojmë gjithmonë të bashkuar.
Urime 28 Nëntori – Dita e Flamurit, e Lirisë dhe e Unifikimit Kombëtar.
Mallkuar qoftë kush s’na do bashkë.
