Vdekja Papa Françeskut – Fundi i një epoke, fillimi i një tjetre

Papa Françesku, një nga figurat më të njohura dhe përulura të Kishës Katolike, është ndarë nga jeta nga një goditje cerebrale që çoi në koma dhe dështim të pakthyeshëm të zemrës. I njohur për thjeshtësinë, përkushtimin ndaj të varfërve dhe për thirrjet e tij për një kishë më gjithëpërfshirëse, ai u bë simbol i një epoke të re për Vatikanin që në momentin e zgjedhjes së tij në vitin 2013.

I lindur si Jorge Mario Bergoglio në Buenos Aires, ai ishte papa i parë nga Amerika Latine dhe jezuiti i parë që u ngjit në fronin e Shën Pjetrit. Gjatë mbi një dekade në udhëheqje, Papa Françesku foli hapur për drejtësinë sociale, ndryshimet klimatike, emigracionin dhe nevojën për reforma brenda Kishës. Vdekja e tij shënon jo vetëm fundin e një udhëheqjeje, por edhe nisjen e një kapitulli të ri në historinë e papatit.

Zgjedhja e papës së ri

Papa i ardhshëm do të zgjidhet nga Kolegji i Kardinalëve, figurat më të larta të Kishës Katolike të zgjedhur nga Papa i ndjerë. Ditët në vijim ata do të mblidhen në Romë për konklavën. Emri vjen nga latinishtja “cum clave”, që do të thotë “me çelës”, duke përshkruar në këtë mënyrë procesin e mbyllur për zgjedhjen e një pape.

Nga më shumë se 220 kardinalë, vetëm 120 prej tyre kanë të drejtë vote – ata që janë nën moshën 80 vjeç. Dy të tretat e tyre janë emëruar nga vetë Papa Françesku dhe pritet që vizioni i tij të reflektohet edhe në zgjedhjen e pasardhësit.

Konklava zhvillohet në Kapelën Sistine, nën tavanin e famshëm të Mikelanxhelos. Pas fjalëve “extra omnes” – të gjithë jashtë – dyert kyçen dhe nis procesi i votimit në kushte të rrepta sekreti. Nuk lejohet asnjë kontakt me botën e jashtme; celularët, gazetat apo televizionet ndalohen plotësisht.

Kapela Sistine

Çdo kardinal merr një fletë me fjalët “eligo in summum pontificem” – zgjedh Papën suprem – dhe shkruan emrin e kandidatit të tij. Votimet bëhen dy herë në ditë, dhe kërkohet një shumicë prej dy të tretave për të shpallur një fitues. Në fund të çdo raundi, fletët e votimit digjen. Tymi i zi tregon mungesën e dakordësisë, ndërsa tymi i bardhë sinjalizon botës se “Habemus Papam” – kemi një papë të ri.

ës